ارزیابی میزان تأثیر دوربین های سرعت سنج بر مدیریت سرعت (مطالعه موردی: راه های زنجان)

براساس پیش بینی ها تلفات رانندگی تا بیش از 68 درصد در سطح جهان رشد خواهد داشت که این وضعیت برای کشورهای درحال توسعه به مراتب شدیدتر خواهد بود؛ درصورت ادامه روند موجود، در دهه آینده تصادفات رانندگی از نهمین عامل مرگ زود هنگام ناشی از بیماری یا صدمات در جهان به سومین عامل خواهد رسید. از طرفی روزانه 51 نفر در ایران جان خود را در حوادث ترافیکی از دست می دهند. با عنایت به این که بیشترین عامل در حوادث ترافیکی شدید، رعایت نکردن سرعت مجاز می باشد؛ لذا در این پایان نامه محور اصلی بحث برآورد میزان تاثیر دوربین های کنترل سرعت بر کاهش تصادفات و سرعت رانندگان می باشد. برای این کار پارامترهای آمار توصیفی (مرکزی و پراکندگی) جهت تحلیل داده های ثبت شده در مسیر رفت (و برگشت) از زنجان به تبریز (و بالعکس) که توسط دوربین های ثابت کنترل سرعت و ترددشمارها به دست آمده است، گردآوری شد. این پارامتر ها برای داده های ثبت شده در سال های 90، 91 و 1392 می باشد؛ بدین صورت که در فاصله زمانی 28/3/90 لغایت 9/9/90 و 28/3/91 لغایت 9/9/91 مسیر فاقد دوربین های ثابت کنترل سرعت بوده است ولی در فاصله زمانی 28/3/92 لغایت 9/9/92 دوربین های کنترل سرعت در مسیر نصب شدند. در این پایان نامه داده های گردآوری شده به صورت توصیفی واستنباطی با استفاده از آزمون فرضیات تحلیل شدند که در نهایت خلاصه نتایج نشان داد که دوربین های کنترل سرعت تغییر چشمگیری در کاهش سرعت متوسط وسایط نقلیه در کل مسیر داشته اند بطوری¬که درفاصله 200 تا 300 متری از این کاهنده های سرعت بصورت کاملاً واضح کاهش سرعت و در نتیجه کاهش حوادث ترافیکی در نقاط حادثه خیز اتفاق افتاد.در بررسی نتایج تأثیر نصب دوربین کنترل سرعت گرچه تعداد حجم عبوری در مسیر نسبت به سال پیش حدود 50% افزایش پیدا کرده است، ولی تعداد تخلف سرعت غیر مجاز که همیشه با تعداد حجم عبوری کل رابطه مستقیم داشته است؛ تقریباً 30% کاهش پیدا کرده است و ضمناً سرعت متوسط مسیر نیز از 91 به 73 کیلومتر بر ساعت کاهش یافته است. برای پیش بینی آینده نیز از تحلیل سری زمانی استفاده شد که بطور کلی نشانگر کاهش سرعت متوسط در مسیر می باشد اما برای تعداد تخلف سرعت غیر مجاز به دلیل مرتب نبودن داده نمی توان نظر قطعی داد.